Rečima „Poteklo je!“ (nem. O'zapft is!) gradonačelnik Minhena svake godine krajem septembra otvara „Oktoberfest“. Iako najpoznatiji po pivu, minhenski festival je mnogo više od krigli.
Tradicija je ono što održava „Oktoberfest” još od 1810. godine. Tada su se, naime, 12. oktobra venčali saksonska prinzeca Tereza i bavarski princ Ludvig. U njihovu čast se dvoje mladih oblače u odeću iz tog perioda, a svakodnevno se u 13 i 18 časova održavaju i konjske trke na poljani ispod brda Sendlinger.
Program festivala počinje svake godine na isti način – u subotu pre podne u 10:45 iz centra Minhena kreće povorka od oko hiljadu ljudi koju na konju predvodi Minhensko dete (nem. Münchner Kindl). Ono predstavlja grb grada Minhena; u pitanju je monah koji u levoj ruci drži knjigu nad kojom se zaklinje (najverovatnije gradski zakonik ili jevanđelje). Takođe, dok gradonačelnik otvara prvo bure piva, Minhensko dete mora biti pored njega.
To Dete je od 1972. godine devojka koja se bira iz redova uglednih gostioničarskih porodica ili pivara.
Devojka nije tu samo da bi bila ne čelu povorke; pošto je nazivaju još i „ambasadorkom Minhena“ njena uloga je daleko veća. Devojke koje se biraju moraju biti obrazovane i samim tim da dobro poznaju istoriju Bavarske, da imaju lepe manire i pričaju strane jezike, moraju u potpunosti opravdati ulogu ambasadora čiji „mandat“ traje dve godine.
Gradonačelnik Minhena prati Minhensko dete, zatim za njim idu gradski funkcioneri, pa gostioničari Oktoberfesta. Povorka je obojena bavarskom istorijom – u njoj se mogu videti ljudi obučeni u tradicionalnu bavarsku nošnju (nem. Tracht) čiji su najpoznatiji ženski komadi svakako šarene haljine (Dirndl), a muški kratke pantalone (Lederhose).
Nakon defilea kroz grad, povorka se zaustavlja na Terezinoj livadi ili „poljančetu“ od 42 hektara (nem. Wiesn) koja je i glavno mesto zbivanja. Svadbeno slavlje princeze Tereze od Saksonije-Hildburghauzena i bavarskog princa Ludviga završeno je pet dana nakon venčanja i to konjskim trkama, pa je odlučeno da one budu ponovljene svake godine.
Godine 1818. na livadu su postavljeni prvi karuseli i klackalice, a od 1896. godine, na njoj se redovno razapinju velike šatre u kojima se toči pivo – tako je otpočela tradicija „Oktoberfesta”. Ipak, livada odavno nije i prava livada, već je reč o asfaltiranom polju na kojem se održava i sajam poljoprivrede i prolećni vašar. Neki delovi zemlje su pokriveni travom ili služe kao mesta za odmor.
Dolaskom zaprega iz najvećih bavarskih pivnica, „Oktoberfest” može zvanično i da počne. Na Terezinoj livadi se nalaze šatre sa tradicionalnom bavarskom dekoracijom u kojima se pije pivo, ali to zapravo nisu ni pravi šatori već montažne hale u kojima se nalaze redovi dugačkih stolova i klupa.
Prostor zakupljuju samo najpoznatije minhenske pivare, tačnije njih šest. Među njima samo su dva piva minhenski „originali“: Hofbroj i Augustiner. Ostale četiri marke su: Paulaner, Haker, Špaten i Leven. Svake godine se toči oko deset miliona litara piva.
Pivo se toči isključivo po propisima „Oktoberfest”; ono mora da bude spravljeno po Minhenskoj zapovesti o čistoti iz 1487. godine, te Nemačkoj zapovesti o čistoti piva iz 1906. godine.
Na livadi se nalazi 15 velikih i 17 manjih šatora sa kapacitetom od 2.500 do 11.000 mesta. Jedna od najpoznatijih je Šotenhamelova šatra, koja ima i istorijski značaj, jer vuče poreklo od barake u kojoj je točeno pivo iza kraljevske šatre u 19. veku. Još poznate šatre su: Augustiner, Levenbroj, Vincerer fendl (najveći šator).
Tokom šesnaest dana svetkovine očekuje se da kroz festival prođe osam miliona ljudi. Mesta u uglednim šatorima ne može dobiti bilo ko; prijave kreću još u januaru, a o tome ko će definitivno sesti za najboljim stolovima odlučuju sami gostioničari i to uoči „Oktoberfesta”.
Na „Oktoberfestu” ima i oko 200 vašarskih atrakcija od kojih su neke zastupljene još od početka 20. veka: džinovski točak, krinolina, veštičja ljuljaška (radi samo tokom „Oktoberfesta”), Đavolji točak itd.
„Oktoberfest” tradicionalno okuplja i ljude iz javnog života; tako su i čuveni fudbaleri Bajerna redovni gosti, koji za neke predstavljaju i najvažnije goste celog festivala. Obavezni gosti su i drugi sportisti, te lokalni političari, glumci, muzičari...
Bez obzira na to koji gradonačelnik otvara festival, ko je izabran kao Minhensko dete, čije pivo se najviše toči ili ko je najpoznatiji gost festivala, „Oktoberfest” ne predstavlja samo najznačajniju sliku Bavarske u svetu, on je jasan dokaz očuvanja jedne bogate tradicije koja traje više od dva veka.
Prost! (Živeli!)
