Rene Magrit je najpoznatiji po svojim nadrealnim slikama, kao što je čovek sa polucilindrom i bez lica ili lula koja nije lula. Ali, ispostavilo se da je njegovo najnadrealnije umetničko delo ono koje je zaživelo mnogo godina nakon njegove smrti. Kao što Dalia Alberž izveštava za „Gardian" (The Guardian), otkriven je nestali deo izgubljene slike belgijskog umetnika, dovodeći kustose korak bliže do rešavanja skoro 90 godina stare misterije.
Godine 1927. ovaj umetnik je izložio sliku pod nazivom poza koja prikazuje dve nage žene. Pet godina kasnije, Magrita su zamolili da ukloni svoju sliku iz umetničke galerije gde nije uspela da se uvrsti za grupnu izložbu. Zatim je slika nestala. Samo je jedna crno-bela fotografija dokumentovala postojanje ovog dela. Pretpostavljalo se da je slika izgubljena ili uništena.
Plan se razvio 2013. godine kada su kustosi u Muzeju moderne umetnosti pripremali retrospetkivu Magritovih dela. Odlučili su da koriste naprednu tehniku kako bi naučili nešto više o slikama ovog velemajstora. Uz pomoć rendgentskog snimka, na slici „Portret" (The Portait), miran život flaše vina i tanjira sa okom na njemu iz 1935. godine, otkrili su nešto što je jednog kustosa podsetilo na izgubljenu sliku. Ispostavilo se da je to četvrtina slike „Začarana poza" koju je Magrit verovatno isekao i ponovo iskoristio za ostale slike.
Ovo je vodilo do međunarodne potrage za ostale tri četvrine slike. Kustosi su jednu četvrtinu slike pronašli ispod dela „Crveni model" (The Red Model), slike iz 1934. godine sa parom stopala tranformisanih u čizme. A sada je, piše Alberž, grupa britanskih kustosa u Norvik muzeju i Umetničkoj galeriji pronašla treću četvrtinu ušuškanu ispod slike „Ljudski uslovi" (The Human Condition), nadrealnog pejzaža koji sadrži sliku unutar slike koju je Magrit završio 1935.godine.
„Shvatio sam da su postojale upadljive sličnosti između slike u Norviku i ova dva Magritova dela, naročito u veličini i periodu izlaganja.” rekao je u saopštenju Alis Tavares De Silva, kustos u Norfolk muzeju. Kao i kod ostalih otkrića, slika na ivicama platna se poklapala sa kompozicijom druge slike. Analizom uz pomoć rendgentskog snimka potvrđena je Silvina sumnja što znači da nedostaje još samo jedna četvrtina pre nego što se slika u potpunosti pronađe.
Ali, potraga za slikom „Začarana poza" je donekle donkihotovski poduhvat. Kao što Elen Gamerman za „Vol Strit Žurnal" naglašava, čak i kada se pronađu sva četiri dela slike, nemoguće je da će slika ikada biti potpuno rekonstruisana ili izložena. Posle svega, verovatno sve četiri Magritove slike koje pokrivaju podeljene delove Začarane poze moraju biti uništene kako bi se restaurirala originalna slika.
Nema, pak, načina da se sazna zašto je Magrit podelio sliku koju je započeo- možda je bio razočaran što nije bila dovoljno dobra ili mu je jednostavno bio potrebno još jedno platno na kome bi slikao. Ali uz pomoć svakog od ovih dela, istoričari umetnosti uče više o načinu na koji je Magrit stvarao. Četvrti deo Začarane poze je možda tu negde, čeka da se vredna misterija najnadrealnijeg slikara privede kraju.
Izvor: Smithsonian